Aangenaam amusement

Het was halverwege donderdagavond en de voorbereidingen waren getroffen: boodschappen voor onbijtjes en avondeten ingeslagen, een tweepersoonsbed gefabriceerd op de grond, geregeld dat we een fiets konden lenen. Verder kon ik alleen nog maar in spanning afwachten tot mijn lieftallige vriend veilig op CPH Airport aan zou komen. Om half 12 kwam het verlossende smsje dat de metro (met Paul erin!) op het punt stond te vertrekken en ging ik op weg naar het eindstation. Su-per-fijn om elkaar weer te zien!!! Naast het genieten van het feit dat we heerlijk samen waren, hebben we ook nog wat uitstapjes gemaakt in de omgeving. Op vrijdagavond kon ik Paul blij maken met het eten van zelfgemaakte loempia’s. Daarna even skypen met het thuisfront, waar op dat moment ons pap zijn verjaardag werd gevierd - Paul zat deze keer heel tevreden aan mijn kant van de lijn. Vervolgens heb ik hem meegesleept naar Tivoli, waar die avond een concert was met drie Deense popzangers! Ik herkende in ieder geval een paar liedjes van de radio, maar meezingen zit er toch echt niet in, hehe. Zaterdag stond het designmuseum op de planning en we hebben hier wat spannende stoelen en lampen en andere hippe ontwerpen en kunstige werken gezien. Daarna zijn we nog lekker bij Nyhavn in de zon gaan zitten, zoals de rest van de Kopenhagenaren en toeristen ook in hun hoofd hadden gehaald. Die avond hebben we ons diner bij een Indiaas restaurant genuttigd, wat een soort traditie is geworden sinds onze vakantie in Letland/Litouwen twee jaar geleden.

Zondagochtend zijn we een wandeling wezen maken in Frederiksberg park, waar de dierentuin naast ligt. Ik was al eens eerder in dit park geweest met mijn mentor, maar toen was het nog veel te koud voor de diertjes. Nu konden we de flamingo’s, pelikanen, aapjes, kamelen, zebra’s, nijlpaarden, giraffen en zwijnen bestuderen. Op maandag gingen Paul en ik samen een land afvinken, we gingen namelijk een dagtripje maken naar Zweden. Na wat NS-taferelen (de trein komt om 52, onee 56, onee 57, onee 58, onee 59, onee toch 57, oh en hij komt ook op het andere spoor), konden we na een half uurtje treinen in het centrum van Malmö uitstappen. Helaas was het regenachtig en winderig, maar we hebben onder andere de mooie huisjes op Lilla Torg en het architectonische hoogstandje de Turning Torso kunnen bewonderen. In Oslo had ik al een andere munteenheid nodig, en in Zweden hebben ze ook weer hun eigen kronen. In deze moderne tijd kan je echter overal met pinpas betalen, dus we hadden dan ook geen geld uit de muur gehaald. Toen we ons afvroegen hoe dit eruit zou zien, besloten we dat we dan maar wat geld moesten vinden. De grap was dat ik uiteindelijk een paar minuten later ook écht een muntje van vijf Zweedse kronen op straat vond! Dinsdag was helaas alweer het punt aangebroken dat we afscheid van elkaar moesten nemen. Nadat ik Paul op de bus had gezet, was het vaarwel erg abrupt, aangezien de buschauffeur er vandoor racete. Nu duurt het nog twee maandjes voor we weer bij elkaar zijn...

Wat me verder bezig houdt hier: een praatje over drugs in Christiania door een Britse neuropsychopharmacoloog georganiseerd door Science & Cocktails, de dansvoorstelling Planet human & Shaman waar onze landlady de kostuums voor heeft gemaakt (hopelijk is het nu afgelopen met de veertjes in ons appartement) en vanaf gister eind van de middag tot sluitingstijd het Tivoli festival! Op stage ben ik weer overgestapt om iets anders te meten, deze keer geen interleukine, maar reactive oxygen species (ROS). Deze ROS worden door de immuuncellen gemaakt zodat na fagocytose (het “opeten” wat deze cellen doen) de bacteriën kunnen worden doodgemaakt en ze niet vrolijk verder kunnen leven ín de cellen (sommige bacteriën maken gebruik van onze cellen door deze ROS te blokkeren!). We weten al dat stanozolol hier invloed op heeft, maar nu wil ik graag kijken wat er precies verandert in deze ROS productie. Genoeg te doen dus!!

Lie(f)s uit Kopenhagen

Ps. We hebben inmiddels naast ons huis ook een paar eksters die een nest bouwen (“Hebban olla uogala nestas hagunnan …”). Toevallig kwam het eekhoorntje laatst nog even om de hoek kijken en begon lekker van wat boomknoppen te knabbelen, maar de ekster vond dat niet zo’n goed plan en zette het op een achtervolging. Resultaat was een grappige jacht van de vogel op het knaagdier - en een vette duif zat erbij en keer ernaar.