Gewenning, maar vreemd taaltje

Het is best raar, maar ik ben eigenlijk al heel erg gewend aan alles hier. Alsof ik al weken hier zit, mijn huisgenootje Caroline en de mensen op mijn stage al een lange tijd ken! Op straat fiets ik rond als een heuse verkeerskenner, doe alsof ik overal de weg weet (dat is natuurlijk stiekem niet zo en dan kan ik gelukkig mijn offline google map van Kopenhagen tevoorschijn toveren). Het enige waar ik nog niet aan gewend ben is het taaltje! Tijdens de lunch probeer ik telkens te ontcijferen waar de discussie van de dag overgaat, tevergeefs… Gelukkig is er altijd wel iemand die mij dan even een samenvatting geeft, zodat het iets makkelijker wordt om de rest van het gesprek te “volgen” (maar dan meer via de non-verbale uitingen). Toevallig heb ik gisteren een brief binnen gekregen. In het Deens. Op zich is een tekst nog wel een beetje te lezen. Maar dan de uitspraak, pfoe! Wie heeft dat bedacht?

Caroline doet op dit moment een talencursus - speciaal voor de internationale studenten. Omdat ik begin januari al begon met mijn stage paste dit niet in de planning, dus probeer ik hier en daar wat woorden en regeltjes van de taal mee te pikken. Op weg naar mijn stage fiets ik altijd door de Hillerødgade. Wij zouden dit uitspreken als iets van “Hillereutgade”. Maar nee, hier maken ze ervan “Hillereulgeel”. Een D spreken ze hier blijkbaar ook wel eens als een soort L uit, handig hoor. Daarnaast zijn de Denen erg goed in woorden/zinnen schrijven waarbij een hoop van de letters niet worden uitgesproken. Ook moet je opletten als je “kip” wil zeggen; kylling lijkt namelijk erg op het woord kælling, waarbij het laatste bitch betekent. Toch niet handig als je dat in de supermarkt of een restaurant uitkraamt. En nog zoiets geks, bij het geschreven “mad” (eten) zeggen ze hier “mel”. Kortom, niet heel gemakkelijk voor mij als buitenstaander om hier enige logica uit te halen.

Ik had beloofd om nog te beschrijven wat ik met mijn uit bloed geïsoleerde witte bloedcellen ga onderzoeken! Mijn project gaat over het effect van anabole steroïden op het immuunsysteem. Daarvoor heb ik dus de witte bloedcellen (immuuncellen) nodig. Ik maak gebruik van lipopolysacharide (LPS) om de cellen te stimuleren. Dit is een molecuul dat aan de buitenkant van bepaalde bacteriën zit en wat de witte bloedcellen dus kunnen herkennen als lichaamsvreemd. Als reactie op de LPS gaan de cellen interleukines maken, een soort hormonen van het immuunsysteem. In mijn geval kijk ik naar interleukine-6 (IL-6). Hoe meer LPS je aan de cellen toevoegt, hoe meer van deze IL-6 ze gaan produceren. Mijn eerste experiment is bekijken hoe goed de cellen op de LPS reageren en daarvoor probeer ik verschillende concentraties van de LPS om vervolgens de hoeveelheid IL-6 te meten. Helaas is me al meteen het begrip donorvariatie duidelijk geworden: telkens krijgen we natuurlijk bloed van een andere donor en de witte bloedcellen zullen daarom niet altijd hetzelfde reageren (zie foto). Bij onderzoek wil je graag dat alles reproduceerbaar is, maar dat is op deze manier dus vrij lastig. Volgende week ga ik met de cellijn (die dus al heel lang gekweekt wordt) een soortgelijke proef doen. Te verwachten is dat dit wel betrouwbaardere resultaten oplevert, omdat in een cellijn je maar één soort cel hebt die bij alle aparte experimenten dus wel hetzelfde is, in tegenstelling tot de mogelijk grote verschillen tussen de donoren. Uiteindelijk wil ik gaan kijken óf en hoe de anabole steroïden de respons van de immuuncellen veranderen!

Afgelopen week heb ik mijn CPR nummer aangevraagd, een soort BSN. Dus nu ben ik officieel geregistreerd en val ik onder de Deense ziektekostenverzekering. Mijn huisgenoot en ik waren maandag uitgenodigd om bij het gezin te komen eten waar we de kamers van huren en die avond was erg gezellig! Heb inmiddels ook twee keer gegeten met Hannah, een studiegenootje die hier al vanaf augustus zit (en waar ik een maand geleden nog een heel vragenvuur op af heb gestuurd, haha). Morgen heb ik afgesproken met mijn mentor, een student van de Farmaceutische faculteit hier. Alle praktische dingen heb ik ondertussen wel zelf uitgevogeld, dus mij gaat het er vooral om op deze manier wat mensen te leren kennen. Het nieuwe semester begint pas in februari en dan zullen er meer studenten komen en ook activiteiten georganiseerd worden voor iedereen met de mentoren. Ben benieuwd!

Lie(f)s uit Kopenhagen